07.156
अर्जुन उवाच॥
कथमस्मद्धितार्थं ते कैश्च योगैर्जनार्दन। जरासन्धप्रभृतयो घातिताः पृथिवीष्वराः ॥७-१५६-१॥
वासुदेव उवाच॥
जरासन्धश्चेदिराजो नैषादिश्च महाबलः। यदि स्युर्न हताः पूर्वमिदानीं स्युर्भयङ्कराः ॥७-१५६-२॥
सुयोधनस्तानवश्यं वृणुयाद्रथसत्तमान्। तेऽस्माभिर्नित्यसंदुष्टाः संश्रयेयुश्च कौरवान् ॥७-१५६-३॥
ते हि वीरा महात्मानः कृतास्त्रा दृढयोधिनः। धार्तराष्ट्रीं चमूं कृत्स्नां रक्षेयुरमरा इव ॥७-१५६-४॥
सूतपुत्रो जरासन्धश्चेदिराजो निषादजः। सुयोधनं समाश्रित्य तपेरन्पृथिवीमिमाम् ॥७-१५६-५॥
योगैरपि हता यैस्ते तान्मे शृणु धनञ्जय। अजय्या हि विना योगैर्मृधे ते दैवतैरपि ॥७-१५६-६॥
एकैको हि पृथक्तेषां समस्तां सुरवाहिनीम्। योधयेत्समरे पार्थ लोकपालाभिरक्षिताम् ॥७-१५६-७॥
जरासन्धो हि रुषितो रौहिणेयप्रधर्षितः। अस्मद्वधार्थं चिक्षेप गदां वै लोहितामुखीम् ॥७-१५६-८॥
सीमन्तमिव कुर्वाणां नभसः पावकप्रभाम्। व्यदृश्यतापतन्ती सा शक्रमुक्ता यथाशनिः ॥७-१५६-९॥
तामापतन्तीं दृष्ट्वैव गदां रोहिणिनन्दनः। प्रतिघातार्थमस्त्रं वै स्थूणाकर्णमवासृजत् ॥७-१५६-१०॥
अस्त्रवेगप्रतिहता सा गदा प्रापतद्भुवि। दारयन्ती धरां देवीं कम्पयन्तीव पर्वतान् ॥७-१५६-११॥
तत्र स्म राक्षसी घोरा जरा नामाशुविक्रमा। सन्धयामास तं जातं जरासन्धमरिंदमम् ॥७-१५६-१२॥
द्वाभ्यां जातो हि मातृभ्यामर्धदेहः पृथक्पृथक्। तया स सन्धितो यस्माज्जरासन्धस्ततः स्मृतः ॥७-१५६-१३॥
सा तु भूमिगता पार्थ हता ससुतबान्धवा। गदया तेन चास्त्रेण स्थूणाकर्णेन राक्षसी ॥७-१५६-१४॥
विनाभूतः स गदया जरासन्धो महामृधे। निहतो भीमसेनेन पश्यतस्ते धनञ्जय ॥७-१५६-१५॥
यदि हि स्याद्गदापाणिर्जरासन्धः प्रतापवान्। सेन्द्रा देवा न तं हन्तुं रणे शक्ता नरोत्तम ॥७-१५६-१६॥
त्वद्धितार्थं हि नैषादिरङ्गुष्ठेन वियोजितः। द्रोणेनाचार्यकं कृत्वा छद्मना सत्यविक्रमः ॥७-१५६-१७॥
स तु बद्धाङ्गुलित्राणो नैषादिर्दृढविक्रमः। अस्यन्नेको वनचरो बभौ राम इवापरः ॥७-१५६-१८॥
एकलव्यं हि साङ्गुष्ठमशक्ता देवदानवाः। सराक्षसोरगाः पार्थ विजेतुं युधि कर्हिचित् ॥७-१५६-१९॥
किमु मानुषमात्रेण शक्यः स्यात्प्रतिवीक्षितुम्। दृढमुष्टिः कृती नित्यमस्यमानो दिवानिशम् ॥७-१५६-२०॥
त्वद्धितार्थं तु स मया हतः सङ्ग्राममूर्धनि। चेदिराजश्च विक्रान्तः प्रत्यक्षं निहतस्तव ॥७-१५६-२१॥
स चाप्यशक्यः सङ्ग्रामे जेतुं सर्वैः सुरासुरैः। वधार्थं तस्य जातोऽहमन्येषां च सुरद्विषाम् ॥७-१५६-२२॥
त्वत्सहायो नरव्याघ्र लोकानां हितकाम्यया। हिडिम्बबककिर्मीरा भीमसेनेन पातिताः ॥ रावणेन समप्राणा ब्रह्मयज्ञविनाशनाः ॥७-१५६-२३॥
हतस्तथैव मायावी हैडिम्बेनाप्यलायुधः। हैडिम्बश्चाप्युपायेन शक्त्या कर्णेन घातितः ॥७-१५६-२४॥
यदि ह्येनं नाहनिष्यत्कर्णः शक्त्या महामृधे। मया वध्योऽभविष्यत्स भैमसेनिर्घटोत्कचः ॥७-१५६-२५॥
मया न निहतः पूर्वमेष युष्मत्प्रियेप्सया। एष हि ब्राह्मणद्वेषी यज्ञद्वेषी च राक्षसः ॥७-१५६-२६॥
धर्मस्य लोप्ता पापात्मा तस्मादेष निपातितः। व्यंसिता चाप्युपायेन शक्रदत्ता मयानघ ॥७-१५६-२७॥
ये हि धर्मस्य लोप्तारो वध्यास्ते मम पाण्डव। धर्मसंस्थापनार्थं हि प्रतिज्ञैषा ममाव्यया ॥७-१५६-२८॥
ब्रह्म सत्यं दमः शौचं धर्मो ह्रीः श्रीर्धृतिः क्षमा। यत्र तत्र रमे नित्यमहं सत्येन ते शपे ॥७-१५६-२९॥
न विषादस्त्वया कार्यः कर्णं वैकर्तनं प्रति। उपदेक्ष्याम्युपायं ते येन तं प्रसहिष्यसि ॥७-१५६-३०॥
सुयोधनं चापि रणे हनिष्यति वृकोदरः। तस्य चापि वधोपायं वक्ष्यामि तव पाण्डव ॥७-१५६-३१॥
वर्धते तुमुलस्त्वेष शब्दः परचमूं प्रति। विद्रवन्ति च सैन्यानि त्वदीयानि दिशो दश ॥७-१५६-३२॥
लब्धलक्ष्या हि कौरव्या विधमन्ति चमूं तव। दहत्येष च वः सैन्यं द्रोणः प्रहरतां वरः ॥७-१५६-३३॥
